Klimaproblema er så komplekse at dei ikkje kan taklast av ekspertar frå berre eitt felt. Å samarbeide på tvers av sektorar og fagfelt er nødvendig, både når det gjeld tilpasning til framtidige endringar og tiltak for å unngå dei.
– Til dømes så veit eg noko om forventa endringar i nedbør, seier Erik Kolstad, forskar i klimadynamikk ved NORCE og Bjerknessenteret. – Men eg veit ikkje korleis det kan omsetjast til flom i ei lita bygd i ein fjord. Og eg veit ikkje korleis bygda skal halde fram for å førebu seg på nedbøren og flomendringane.
Saman med Scott Bremer, miljøpolitisk forskar ved UiBs Senter for vitskapsteori, organiserar Kolstad eit femdagars kurs – Challenges in Co-production of Climate Adaptation Research (C3AR), på Kaardal Fjellstove på Mjølfjell. Begge er tilknyttet UiBs Senter for energi og klimaomstilling (CET).
– Det eg kan gjere er å tilby informasjon som kan bli brukt av andre ekspertar. Men faren for at eg ikkje gir all informasjonen dei trenger er til stades, difor trengst dialog og samproduksjon, seier Kolstad.
Tjue studentar, verkelege eksempel
Tjue deltakarar, masterstudentar, ph.d.-kandidatar og forskartalent – på tvers av naturvitskapen, samfunnsvitskap og humaniora – deltek på kurset.
Studentane arbeider saman med deltakarar frå tre kommuner og eitt fylke – Jølster, Osterøy, Voss og Hordaland – med erfaringa frå tidlegare klimatilpasningsprosjekt som HORDAKLIM og CALENDARS, samt Klimathon, for å vise nytta av tett samarbeid mellom forskinga og lokale statlege utøvarar for å framskaffe kunnskap ein kan handle frå.
– Målet er å gi dei ferdigheitene til å kommunisere med statlege utøvarar, gi forslag, og evaluere andre folk sine forslag, seier Kolstad, som gler seg til den praktiske tilnærminga.
– Det som begeistrer meg er moglegheita til å gå i djupna på eit problem. Eg håper å kunne lære mykje frå studentane og dei andre instruktørane, både i arbeidsgrupper, over måltid, og i vår «walkshop».